...H απάντηση....

...Αχ ρε Σοφία...γιατί αγαπάμε λάθος ανθρώπους????...αν κ νομίζω πως ήρθε η ωρα για σωστές επιλόγες....

Αυτο το κομμάτι που θα διαβάσετε παρακάτω...είναι τα λεγόμενα της Σοφιάς...η κοπέλα που έδωσε έμπνευση ..οχι μόνο με το στίχο...αλλα κ με πεπραγμένα της....


Σοφάκι σ'ευχαριστώ που διαβάζεις....
Η απαντηση που έδωσες μόλις εδω:
<<Πραγματικες καταστασεις που ζησαμε και δε θα ξεχασουμε ποτε.
Κομματι της ιστοριας της ζωης μας,του εαυτου μας,των ονειρων και των προσδοκιων μας,που τελικα ποτε δεν υλοποιηθηκανγιατι αυτοι στους οποιους πιστεψαμε,αυτοι που εμπιστευτηκαμε,αυτους που εξυψωσαμε,σ αυτους που ανοιχτηκαμε και αφεθηκαμε,δεν καταφεραν να σταθουν αξιοι της εμπιστοσυνης που τους δειξαμε.Δεν καταφεραν να σταθουν αξιοι των προσδοκιων μας.
Εγω δυστυχως ειμαι απο κεινους που προσκολλοννται στο παρελθον τους.Ζω μεσα σ εκεινο γιατι...πολυ απλα...δεν μπορω να εχω αυτο που επιθυμω στο παρον.Ουτε στο μελλλον.Ζω στο ονειρο και στην ελπιδα του παρελθοντος.Οχι ελπιδα του μελλοντος γιατι...ποτε δε θα υπαρξει το μελλον...που επιθυμω...Αρα, ποιος ο ρολος της ελπιδας;
Αυτοι μας αφησαν...οικειοθελως και πραγματικα.Αυτοι μας εδειξαν το δρομο,αυτοι μας διαμορφωσαν,αυτοι μας αλλαξαν,αυτοι μας πληγωσαν...και πανω απ΄ολα μου δημιουργησαν το φοβο να ξαναγαπησω και να...αφεθω.Αλλα κι αυτοι μας διδαξαν...!Οποτε...περα απο το μισος και τη διψα για εκδικηση...τους χρωσταμε και μια ευγνωμοσυνη γι αυτο που μας διδαξαν...Αυτοι που μας πληγωσαν,μας εκαναν πιο σοφους.Πιο τολμηρους.Πιο δυνατους.Πιο...πονηρους...
Αν δεν ειναι διπλα μας τωρα...απλα δεν τους αξιζουμε...Απλα συνεχιζουμε να πορευομαστε στο ταξιδι της ζωης.Στο ταξιδι μιας διαρκους αναζητησης κι ανακαλυψης.Ανακαλυψης...αποκαλυψης ανθρωπων,καταστασεων και βαθυτερων ανθρωπινων κινητρων.
Ομως αυτο που ποναει περισσοτερο ειναι να γινονται συντριμια τα κομματια της ελπιδας.Η απολυτη ισοπεδωση<εκει που κατακτας τα παντα...ξαφνικα...ξαφνικα χανονται ολα>.Κι εσυ μετα ψαχνεις απεγνωσμενα μας στα συντριμια τη βομβα που σε εκανε να καταρρευσεις...Μην ψαχνεις αδικος κοπος...αδικος χρονος...το αποτελεσμα ειναι αυτο πλεον...εδω ειναι η πραγματικοτητα σου τωρα.Μαζεψε ο,τι μπορεις, ο,τι πιο ατοφιο και λιγοτερο κατεστραμμενο βρεις και προχωρα...γιατι...<ναι...ακομα μπορεις να κανεις κυκλους και να τους διαγραφεις>.
Μπορεις!Αρκει να το πιστεψεις.Διαφορετικα παγωνεις κια χανεσαι μεσα στο ψευτικο και ανελπιδο παρελθον.Οπως.................ΕΓΩ??.........
Αυτα ακριβως αισθανθηκα οταν ακουσα για πρωτη φορα τους στιχους και τους εγραψα στο μσν...αυτα σκεφτομαι... >>






Το μόνο που ελπίζω είναι να δουν καποια άτομα....κ να καταλάβουν..οχι απλα τι γραφουμε αλλα κ τι εννοουμε.....