..τελικά δεν βγήκα..καλώς ή κακώς...ψυχολογικά..έχω πέσει..και δεν ξέρω καν τι φταιει...μαλλον ξέρω πανω κατω τι φταιει...κ εκει που με κάνει να νιώθω καλα..να'μαι πάλι πισω....υπομονη..μόνο αυτο...
Σήμερα η μέρα δεν θέλει να κουράζουμε το μυαλό μας απο αυθαιρετα συμπεράσμα..κ απο αυτα τα περίεργα συναισθηματα που όλοι λιγο πολυ έχουμε νιώσει....
Σήμερα η μέρα επιβάλλει να είμαστε καλα...να λειτουργούμε συμφωνα με τη <μηχανή>...
Και ναι ετσι θα γίνει..δεν υπάρχει λογος για αρνητικη στάση στη ζωη..κ στα όσα συμβαινουν...ή μαλλον στα όσα ακόμα δεν συμβαίνουν στη ζωη μας...
Ναι...η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση...υπόθεση που καθένας μόνος λύνει...μόλις βρει αυτο που θέλει...αρκετα δύσκολο να βρεθεί...μα αν βρεθεί...θα κάνουμε τα πάντα για να το κρατήσουμε...
Λεω να διαβάσω....ετσι για να περάσει η ωρα...η νύχτα είναι μεγάλη...κ οπως φαίνεται κ αποψε...η μοναδικη καλη παρέα που θα έχω...θα είναι τα βιβλια μου..η μουσική μου..κ 2-3 καλοι συνομιλητες...
...τι θα ειπωθει κ αποψε ακομα δεν ξέρω...λογια ουσιας μέσα σε ανουσιες συζητησης...μα δεν το καταλαβαίνουμε...
Ανυπομονω να έρθει το καλοκαιράκι...κάτω απο την Ακρόπολη...να περπατας..κ να γελας..Μοναστηρακι
..Θησειο...Φιλοπαππου...κ μετα πάνω στα βραχακια... παλι κατω...να περπατας στην παλια αγορα...να μιλας..κ να γελας..να ξυπνας τη νεκροζώντανη φυση...κ απο πάνω ένα φεγγάρι...πιο θερμο και απο τον ηλιο του Ιουλιου...ενα φεγγαρι που καιει το παρελθον...κ προσδιδει στο παρον μια αισθηση ρομαντισμου...να ψυχανεμίζεσαι κοιτώντας το...κ να σκέφτεσαι μόνο οσα θα έρθουν....Αχ...πόσο καιρό ακόμα έχουμε για να δούμε αυτο το καλοκαιρινό φεγγάρι...λίγο μας έμεινε.....αυτο το αυγουστιατικο φεγγαρι..αδημονω να δω...
Αυτο φεγγαρι..που κατω απο το φως του ενωσε...κ απομάκρυνε ανθρώπους...κατω απο το φως του τιποτα λένε δεν μένει κρυφο..κάτω απο το φως του λέγονται οι πιο μεγάλες αληθειες...και τα ψεμματα?τι γινεται με αυτα?απλα στερευουν...η μοιάζουν τόσο αληθινα?...οχι δεν θα μιλήσω για ψέμματα...μόνο για αλήθειες...αλήθειες που ολοι θέλουμε να πούμε..απλα περιμένουμε την καταλληλη στιγμή...αξιζει να με περιμένεις μεχρι τοτε...το ιδιο θα κάνω κ εγω...αληθεια...πιστευω σε αυτο το φως...ισως να μιλαει πιο πολυ απο μενα...
...ομως θα επικεντρωθω για αρχη στις ανοιξιατικες νύχτες...μέχρι τοτε..έχουμε καιρο...
Αλλωστε το ανοιξιατικο φεγγαρι...μας το επιβάλλει η ιδια η σχολη να το βλέπουμε...μεταξυ ειδικου ενοχικου κ κουρασης...θα κανουμε μια στάση κατα τις 10...λιγο πριν την επιστροφη...για να ηρεμήσουμε...ονειροπολώντας...ένα χαμένο παράδεισο που θα πρέπει να κερδίσουμε....
......Σας πήγα πολύ μακρια...αλλα καλως ήρθατε στον κόσμο μου...στον κόσμο που φτιαχνω εγω ανεξαρτητα το τι υπάρχει.....
Καλα να περνάτε...ένας χαμένος παράδεισος περιμένει την κατακτηση μας....
καλή σας νύχτα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου