..Κυνηγάω το χρόνο που φεύγει μπροστά μου...

..Με ένα στίχο απο αγαπημένους ΠΥΞ ΛΑΞ θα ξεκινήσω...
Όπως φαίνεται δεν είμαι κ πολύ τακτικη..αλλα για μένα σημασία εχει να γράφω τη στιγμή που <αισθάνομαι>...όπως τώρα...που νιωθω το αίσθημα της υπέρτατης μελαγχολίας....

Βρισκόμαστε λίγο πριν το πρωινο της Παρασκευής..στα μέσα Φλεβάρη..με πολυ πιεση κ αγχος για μια ακομα εξεταστική...
Σήμερα γυρνούν στο μυαλό μου..μόνο οι φοβίες μου...οι φοβίες μου να αντιμετωπίσω το άγνωστο...ίσως μάλλον..γιατί πολυ απλα την έχω ξαναπατήσει προσπαθώντας να ανακαλύψω τι κρύβεται πίσω απο κάθε άνθρωπο....
Κάθε μέρα που περνάει νίωθω πως αναιρώ τα όσα μεχρι πίστευα μέχρι τωρα...κ μετα απο λίγο ξαναγυρίζω στη παλιά ζωή...

....<Στο όνειρο μου σε εχω ξαναδει...κ νομίζω οτι ζεις ακομη εκει....>....τι θα ήταν η ζωή χωρις αποτυχιες κ απογοητευσεις???..<Βαρεθηκα την πορτα να κοιταω...για πιο ψέμα..κ ποια αληθεια ξενυχταω..>....και αν τελικα ξέρουμε τι θέλουμε αλλα δεν μπορουμε να το έχουμε τι κανουμε????


Πολλες έρωτησεις...οχι μονο αυτες...βασανίζουν το μυαλό μου που ειναι πλημμυρισμενο με νομικες έννοιες..κωδικες...κ λατινικους ορισμους...
Ναι μέσα στο ψυχρο κόσμο του διαβασματος...υπερισχυουν τα συναισθήματα....



<είμαι έτοιμος ..αν είσαι εσυ κ εγω....>...

Στίχοι διασπαρτοι απο ΠΥΞ ΛΑΞ...οταν νιωθω έτσι ειναι η μοναδικη μουσικη που με καλυπτει....
....<Στο τέλος γύρισα σε σενα..>

Κατι τέτοιες νύχτες παρακαλάω να ήμουν λίγα χρονία πίσω....κ να έμενα για πάντα εκει...χωρις λάθη κ ένοχες του παρελθόντος που με βασανίζουν σήμερα....

Χαμένος χρόνος...λάθος επιλογές..χαμένοι έρωτες....κ στο τέλος φόβοι..



Φόβοι που με αφήνουν πίσω...τελικά δεν τολμάω τόσο πολυ οσο πιστευουν οι αλλοι...η ψευδαισθηση αυτη των αλλων για μας ειναι ισως η καλυτερη ασφαλεια...να βλεπουν μόνο τα ατρωτα σημεια μας....

Αλλα σήμερα...απλα γυρναω πισω..εκει που πραγματικα θα ηθελα να είμαι...
Η νυχτα επιβάλλει τη μοναξιά...κ οι λέξεις απλα δεν μπορουν να περιγραψουν τα συναισθήματα...ένα ψυχολογικο αδιέξοδο...φόβοι για λάθη...κ φυσικά η μονη συνοδεια η μουσικη....

Ο ΠΟλεμιστης του φωτος...με οσα λεει ο Coelo...πρεπει να πεφτει κ να σηκωνεται...
..ετσι κ οι ανθρωποι...αν δεν λυγιζουν σπανε...
κ αν σπασει κανεις τοτε τι γίνεται???

Σου εχει συμβει να κοιτας το ρολοι..να ακους του δειχτες να χτυπουν σαδιστικα...κ ο χρονος να μενει κολλημενος εκει...σε μια παγερη στιγμη που μοιαζει αιωνας..να θες να αποδρασεις αλλα η πορτα του δωματιου να μοιαζει μακρινη...ενας δρομος αιώνας...κ εσυ απλα εκει να επιμενεις..να επιμενεις πως θα βγεις απο εκει...αλλα να μενεις κολλημενος................???

Ναι καπως ετσι νιωθω τωρα...σαν ψυχολογικο θριλερ μοιαζει...κ η πορτα ειναι απλα διπλα μου...


Ξεγραφουμε μια ζωη με μονο σκοπο να παμε σε μια καλυτερη....κ αν αυτη η καλυτερη επιλογη δεν ερθει τι κανουμε??απλα ζουμε με τις επιλογες μας...ή κυνηγαμε καθε ευκαιρια....

Η πορτα παραμενει σταθερα διπλα μου...αλλα δεν θελω να φυγω....νιωθω ασφαλεια εδω..κ ας πιεζομαι...
Πιεση που μονη μου ασκω στον εαυτο μου...με μονο σκοπο να μην με πληγωσω...κ να μην βγω απο την αδρανεια μου...
Εχω χασει τον εαυτο μου και την ορεξη...και δεν ξερω τι μπορει να φταιει...
Απλα χαμογελαω στη ζωη...περιμενω..κινητοποιουμε...και μετα τα παραταω...

Δεν ξερω τι ειναι το σωστο η το λαθος....
Ξερω καλα ομως τις επιλογες μου...λανθασμενες οι σωστες....και σωστες οι λανθασμενες???αλλο ενα μικρο λογοπαιγνιο...


Σημερα γραφω απλα αφηρημενα χωρις συνοχη....γραφω μονο για μενα...οτι μου ερθει μεσα στο μυαλο μου...κ οτι κουβαλαω μεσα στην ψυχη μου εδω και καιρο...

ΠΑει 2...ειμαι κομματια αλλα δεν μπορω να κοιμηθω...η υπερενταση αυτες τις μερες με κανει να κοιμαμαι ελαχιστα...και οταν κοιμαμαι απλα πεφτω σε αδρανεια...δεν υπαρχει τιποτα εκεινη τη στιγμη..παρα μονο εγω...


<Δεν θα ψαξω να βρω αφορμες που σκοτωνουν τη νυχτα....>...αχ..αυτη η νυχτα ποσο με ταλαιπωρει...
Η <Κ>...θα ελεγε πως φταινε τα αστερια...κ οι πλανητες....ο <Γ>...θα ηταν διπλα μου κ θα προσπαθουσε να με βοηθησει να βρω τη λυση στο προβλημα με καθε τροπο...
Αυτο μου αρεσει στους φιλους μου...η διαφορα τους...
καθενας σκεφτεται διαφορετικα....αλλα ολοι ειναι εκει οταν τους εχω αναγκη...

Οχι...σημερα πραγματικα δεν εχω καποιον αναγκη ειμαι καλα...απλα..οσες φορες...μπαινουμε στη διαδικασια εσωτερικης αναζητησης....καταληγουμε να γυρναμε στο παρελθον....κ αυτο ειναι το χειροτερο που μπορουμε να κανουμε....



Καλη ανατολη....αυριο Παρασκευη...η εβδομαδα τελειωνει...κ ενα σαββατοκυριακο ερχεται....αφηστε το μυαλο ελευθερο...κ απλα ακουλουθηστε το ενστικτο σας...ακομα κ λανθασμενο θα σας βγαλει στο σωστο δρομο....στο δρομο που εσεις επιλεξατε....


Καλη μας νυχτα.....


Η ευτυχια πλεον..ειναι εσωτερικη υποθεση...
καθε αυριο και μια νεα ευκαιρια για να την ανακαλυψουμε...