...Μοναξια μου ολα....

....Είχα αρκετό καιρό να ακούσω τους αγαπημένους ΠΥΞ ΛΑΞ....και σήμερα συνέπεσε το κατάλληλο τραγούδι...με την κατάλληλη στιγμή....
Ήταν μια όμορφη μέρα...ενα βιβλίο που δεν πήρα..μια πρωινή κακοκαιρία...κ μετα συνεστίαση με καλη παρέα...
Καφές στο Κολώνακι..κ μετα προς Ζωγράφου πλευρά..με σκοπό να καταλήξουμε σε ένα καταπλήκτικο πολίτικο εστιατόρειο...ναι αυτή είναι η παρέα μου..καλές στιγμές συνδιασμένες με καλό φαγητό!!!
...Και ήρθε και η ώρα της επιστροφής...σαν να μην ήθελα να τελειώσει η μέρα..αλλα έπρεπε να επιστρέψουμε σπιτάκια μας..άλλωστε είμασταν κομμάτια...
..Πέντε το απόγευμα λοιπόν..επιστροφη στην πραγματικότητα..λεωφορείο..κίνηση..κ βαρεμάρα...=>επόμενο βήμα...σύνδεση με Μp3....αλλα σήμερα είπα να συνδεθώ με το ραδιόφωνο...εμμ επιλόγες είναι αυτα..θέλω και τα παθαίνω..συντονισμένη στον <<Μελωδια>>...άκουσα ΠΥΞ ΛΑΞ...μοναξία μου όλα...μοναξία μου τίποτα...
Εδω και πολλές μέρες είχα να βάλω να ακούσω τη δισκογραφία στο τέρμα..και να μελαγχολήσω με τους υπέροχους στίχους τους που σε στέλνουν κάπου αλλού...κάπου που μόνο τα συναισθήματα του έρωτα παίζουν ρόλο..

...Κλασσική στην ώρα μου λίγο πριν τις 12 κάνω τον απολογισμό της μέρας...Το μόνο που έμεινε χαρακτηριστικά στο μυαλό..και επεξεργάζομαι..είναι η έννοια της σχέσης...κάτι που θίχτηκε κατα τη διάρκεια του γλυκού...Καζαν-ντιπι...χαλβας με παγωτό...και η έννοια της σχέσης...Πού κόλλανε όλα αυτα????

Κι ομως μέσα στο μυαλό μου εμένα κολλάνε...
Σε οσα ειπώθηκαν..ξεκαθάρισα πως το θέμα επικοινωνίας με το αντίθετο φύλλο είναι προφανές πως το έχω λύσει..καθώς η πλειοψηφία των φίλων μου είναι αγόρια!!

...Όμως η σχέση??η σχέση με την εννοια του έρωτα που βρίσκεται???..Να ζητάς πολλά???Να μένεις σε οτι έχεις???τι πρέπει να κάνεις για να έχεις σχέση????και το πιο δύσκολο πως την κρατας???


Πρίν λίγες μέρες...ούτε καν εβδομάδα...συνειδητοποίησα..πως τελικα στη ζωη πρέπει να δοκιμάζουμε τα πάντα...να μην μένουμε μόνο σε ο,τι έχουμε εκείνη τη στιγμή αλλα να επιμένουμε για το τέλειο....

Σχέση καμία...εδώ και καιρό...προτάσεις πολλές..ομως αν δεν θέλει η καρδιά...δεν κάνουμε τίποτα...να στηρίζεσαι πάντα στο ένστικτο..πάντα στα συναισθήματα..και τελικά...συνειδητοποιεις...αρκετό καιρό μετά...πως έχασες πολλές ευκαιρίες...
Και τωρα τι????
Τώρα απλά η λογικη σου χτυπάει την πόρτα...και σου δείχνει τι έχασες...

Δεν ξέρω αν χάνουμε κάτι για πάντα ή μονο για οσο θέλει <<εκεινο>> να το χάσουμε...πάντως ξέρω πολύ καλα πως μετανοιωνω....

Μετανοιωνω για οσα άφησα πίσω μου...
ΜΕτανοιωνω για οσα δεν είπα ποτε...
Μετανοιωνω που δεν εδειξα τα συναισθηματα κ τις αδυναμιες μου..
Μετανοιωνω που άφησα τόσες ευκαιρίες να πάνε χαμένες μόνο και μονο για να στηρίξω το παρελθόν....

Κάθε ανθρωπος έχει το παρόν και το μέλλον του..αν μένουμε απλα πίσω θα ερθει η <<Λογικη>> καποια στιγμη...εκει που θα στερεψουν τα συναισθήματα(αν και το βλεπω δυσκολο αυτο!!)..και θα μας δείξει τι χάσαμε...

Ένας στίχος των Πυξ Λαξ και ο συνδιασμος...επισης ενος πιο εμπορικου τραγουδιου..μου έδειξαν απλα τι νιωθω..
Μου αρκει απλα που ενω θέλω πισω μια συγκεκριμενη ευκαιρια που μου δοθηκε...ξέρω πως δεν μπορω τουλάχιστον τώρα να την έχω...

Όμως..πλέον..θα βάλω κ λίγο πιο χάμηλα την ένταση των συναισθήματων..με μόνο σκοπο να λειτουργώ και λίγο λογικα...
Το ποσο βεβαια λογικός μπορείς να είσαι όταν είσαι ερωτευμενος δεν το ξέρω..γιατι εμένα αυτοι οι όροι μου κάνουν αντίθετοι..
Ξέρω τι νιώθω...το αποδέχομαι..αλλα..πλέον τα βλεπω αλλιώς..δεν λέμε σε τίποτα ΟΧΙ...

Η συζητηση στο εστιατόριο...μου έφερε πολλα το στο μυαλο...ειδικα η συζήτηση περι ποίησης...και η αναφορα στη Σονατα του Ριτσου...
Δεν νομίζω να θέλει να καταλήξεις κανείς σαν το κεντρικό πρόσωπο....

Ας μην φιλοσοφούμε πολύ τη ζωη....
Η ζωή είναι τώρα..κάθε ευκαιρία μου μας δίνεται πρεπει να την εκμεταλλευόμαστε μέχρι τελος....τωρα αν ισχύει..το κάθε εμπόδιο για καλό...ακόμα δεν το ξέρω..ο καιρός θα το δείξει..


Καλό βράδυ σε όλους...κ ειδικά σε...?
Καλη μας νύχτα...

...Ρίξε κόκκινο στη νύχτα....

...Απολογισμός της μέρας...
..Ναι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα...αλλα τελικά είναι ολα καλά νομίζω..
Αυτό το εμπορικο δίκαιο μας πήρε τα μυαλα...αλλα υπομονή...σε λίγες μέρες το μαρτύριο της εξεταστικής τελειώνει...ακόμα βέβαια δεν έχει ξεκινήσει...αλλα ας ονειρευτούμε λιγο τη λήξη της...
..Πάει 12 η ωρα..για αλλο ένα βράδυ θα φλυαρήσουμε στο msn με μια τρελη-τρελη ύπαρξη(..ξέρεις εσυ καλή μου!!)..το πρωινό αυριο θα είναι στο τρέξιμο...αλλα σημασία εχει πως έρχεται μια αλλη μέρα...

..Ψάχνω κάτι να γράψω αλλα δεν βρίσκω...ίσως να φταίει εκείνος ο πρωινός ήλιος που δεν με άφησε ουτε να διαβάσω κ με έκανε τα σκέφτομαι τα ανοιξιατικα πρωινά του Απρίλη...που έχουμε όρεξη μόνο για βόλτες..



....Όμως η νύχτα..οπως να το κάνουμε είναι αλλιως...πιο μελωδική..πιο μελαγχολική..και πάντα γεμάτη εκπλήξεις...ένα μήνυμα θα σκάσει απο το πουθένα..για το πως πέρασε η μέρα..θα ερθει ενα ολόκληρο 24ωρο στη λήξη του..κ τόσες ώρες θα συρικνωθούν σε μια στιγμή....μια στιγμή που σε αλλους θα φέρει χαρά...σε αλλούς την αίσθηση θλίψης..και σε αλλους απλως θα τους αφήσει αδιάφορους...(όσοι μένουν αδιάφοροι ας μην συνεχίσουν να διαβασουν...θα εξελίχθει...καπως φιλοσοφικα ίσως ο συλλογισμός μου..!!!)...

...Θα κάνω χρήση ενός στίχου της Δημουλά...<<Οι νύχτες από δω και πέρα...>>...αίσθηση ματαιοδοξίας και του τέλους...όμως γιατί??...
κάθε νύχτα που έρχεται είναι το τέλος μιας μέρας...αλλα η αρχή μιας αλλης....
...η νύχτα όμως παντα παίζει τα παιχνίδια της....
το χλωμό μαύρο του ουρανού...τα μικρα αστερακια...σαν τα φώτα ενος αλλου γαλαξια..ολα αυτα...κ μια πληθώρα συναισθημάτων...άγνωστων...ίσως φοβιστικών..αλλα τοσο έντονα...μια δύναμη ολοκλήρωσης..που κανείς δεν ξέρει απο που μπορεί να πηγάζει..
Η νύχτα πάντα συνθέτει τα πιο όμορφα σκηνικά...ενα φοντο φτιαγμενο οχι απο τον ανθρωπο..αλλα απο τη φύση..τόσο ατελές μα και τόσο τέλειο...σχήμα οξυμωρο...αλλα έτσι ειναι...βλέπεις τον ουράνο...κ ουσιαστικά νιώθεις...πως ατενίζεις το μέλλον σου...ο αγραφος μαυροπίνακας...που εσυ θα γράψεις..ή θα σβήσεις οτι ΕΣΥ...θες...
..ναι ετσι είναι η ζώη μας νομίζω...ενας μεγάλος μαυροπίνακας..γεμάτος με πράξεις που εμεις επιλέγουμε αν θα αφήσουμε επανω...αν θα σβήσουμε..ή αν απλα διορθώσουμε...
Τη νύχτα πάντα ολα ειναι αλλιως...<<ενα μαρμαρινο πηγαδι το φεγγαρι>>...λεει ο Ριτσος...κ κανει λογο για ολα εκεινα που αφηνουμε να φυγουν..για ολα εκείνα που δεν θελησαμε να ζήσουμε...

..Τελικα η ζωή είναι ένα παιχνίδι επιλογών...τη μοίρα μας την φτιάχνουμε μόνοι μας ή καποιος αλλος έχει ήδη επιλέξει τις επιλόγες μας...??
Τι σημασία όμως έχει...το μόνο που θέλω απο αυτο το παιχνίδι...εναν καλογραμμένο μαυροπίνακα...με λίγες ίσως μουτζούρες για να θυμάμαι τα λάθη μου...

...Καλή εβδομάδα...

Καλησπέρα σε όλους...
Φτάσαμε στα μέσα του Ιανουαρίου χωρίς να το καταλάβουμε...Καλές απόκριες τώρα..
..Αν ισχύει πάντως αυτο που λένε πως οπως αρχίζει κατί...έτσι και τελειώνει...αυτη η εβδόμαδα θα είναι σε φάση αδράνειας....
Ξεκινώντας με ενα ήρεμο πρωινό...λίγο τρέξιμο στη σχολή...κ τελός...ενα απολαυστικό καφέ...στο μαθητικό στέκι..παρεά με την <<καλύτερη παρέα>>!!!
Ξεκούραση με πολλές δόσεις αγχους η σημερινή μέρα...που ευτυχώς έφτασε στο τέλος της!!
....Ένα απο τα πράγματα που σκεφτόμουν σήμερα...ήταν η έννοια του θανατού...Επηρεάσμενη απο ένα αντίστοιχο γεγόνος...σκεφτόμουν ποσο πολύ παρεξηγημένη είναι η εννοια αυτή....


...Οι άνθρωποι...αγωνιούμε για το τέλος μας...φοβόμαστε τον θάνατο...και ποτέ δεν θΑ μπορέσουμε να τον αντιμετώπισουμε...όχι για να δώσουμε αυτή την άνιση μάχη..αλλα να συμβιβαστούμε με την ιδέα του...
Απο κάθε άποψη είναι δεδομένο πως με τον θάνατο ενος αγαπημένου προσώπου..χάνουμε τη γη κάτω απο τα πόδια...ανεξαρτήτου αν το πρόσωπο αυτό ηταν μικρής ή μεγάλης ηλικίας...
Μου δημιουργήθηκε το ερωτήμα...αν τελικα εχουμε όλοι συνειδητοποιήσει...πως ο θάνατος ειναι φυσική εξέλιξη...
Πήρα λοιπόν μια άλλη οπτική γωνία της άσχημης αυτης κατάστασης..που προσεγγίζει την έννοια αυτη πιο θετικά ισως....

Σε κάθε θρησκεία...με το θάνατο...υπάρχει συνέχεια....
<<Ανάσταση νεκρών...Μετανσάρκωση..Μετεμψύχωση...κ.α.....>>
Οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν πως το σώμα είναι η φυλακή της ΨΥΧΗΣ...και ισως τελικά να μην είχαν άδικο...
Η ψυχή...μια έννοια τόσο..συγκεκριμένη...κ τόσο αφηρημένη ταυτόχρονα...
Καπου εκει...ανάμεσα στο στέρνο...ελεγαν οι φιλόσοφοι πως βρίσκεται...
Και η ψυχή υπάρχει...το σώμα απλως φθείρεται..καταστρέφεται...κ δεν ακολουθεί....
η ψυχή όμως...είναι εκεί..αν κάτι δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε αγαπημένα πρόσωπα..δεν είναι η μορφή τους...αλλα η ψυχή τους...η συμπεριφορα τους ενίοτε που ξεχώριζε μέσα...

....Εκεί που θέλω να καταλήξω..είναι πως ο θάνατος...δεν μας χωρίζει απο τους αγαπημένους μας παρα μόνο σωματίκα...ψυχικά η αγάπη μας δεν θα τελειώσει ποτέ...
....Οι άνθρωποι μπορούν να είναι μαζί παρα μόνο οταν συνδεεται το animus με το corpus...Αν εκλείπει το animus ακόμα κ η σωματικη υπαρξη στερείται καθε έννοιας...
Σε όλους εκείνους λοιπόν..που έχασαν ανθρώπους που αγαπούν...αφιερωνω αυτη τη δημοσιευσή μου...
...οι ψύχες που χάθηκαν...ύπαρχουν...απλώς εμείς δεν μπορούμε να τις δούμε...αλλα όλοι είμαστε σίγουροι...πως είναι δίπλα μας....
Καλό βράδυ σε όλους μας...






Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου φίλο Γ που
έχασε ένα απο τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα...

Ξεκινώντας με Paulo Coelo...

Μεσημεράκι Κυριακής...εχω πήξει απο το διάβασμα...κ δεν ξέρω τι να κάνω..μια εξεταστική που έρχεται..μέρες ηρέμιας που φεύγουν...κ μια ξαφνικη διέξοδος..το ιστολογίο μου...
Έτσι ξαφνικά λοιπόν δημιουργώ κ εγω αναμέσα στους χιλίαδες χρήστες..ενα δίκο μου δικτυακό τοπό..φορτισμένο με ολο μου το είναι...
Καλή αρχή λοιπόν...

Σας καλωσορίζω στο *Ioannologio* με PAULO COELHO



Kάθε πολεμιστής του φωτός...φοβήθηκε όταν αντιμετώπισε μια μάχη....
Kάθε πολεμιστής του φωτός...πρόδωσε κ είπε ψέμματα στο παρελθόν....
Kάθε πολεμιστής του φωτός...πήρε ενα δρόμο που δεν ήταν δικός του...
Kάθε πολεμιστής του φωτός...υπέφερε για πράγματα που στερούνταν σημασίας...
Kάθε πολεμιστής του φωτός...σκέφτηκε πως δεν είναι πολεμιστής του φωτός...
Kάθε πολεμιστής του φωτός...αμέλησε τα πνευματικά του καθήκοντα...
Kάθε πολεμιστής του φωτός...πλήγωσε κάποιον που αγαπούσε...
...Γι'αυτο είναι πολεμιστής του φωτός..:..επειδή πέρασε αυτές τις εμπειρίες και δεν έχασε την ελπίδα να γίνει καλύτερος....




Καθένας απο μας είναι ενας πολεμιστής του φωτός....κάθε μέρα διαβάζοντας μια σελίδα μαθαίνεις ολο και περισσότερα...οπως κ με τους ανθρώπους αλλωστε...