....Κλασσικος τυπος.....

Μεσημερι Κυριακης στο Μοναστηρακι....
Κοσμος...ηλιος...η θεα περιεργη...πληκτη και αερινη....
Πλανοδιοι μικροπωλητες..τουριστες χαμενοι στην οαση της ζεστης...επαγγελματιες ταχυδακτυλουργοι που με επιδεξιοτητα...σου κρυβουν τα προσωπικα σου αντικειμενα..και μετα δεν τα βρισκεις ποτε....Πολλες δοσεις καφε...αλλος πιο γλυκος...αλλος πιο ξεχωριστος...ο καθενας με τη μοναδικοτητα του....

Η Κυριακη στο Θησειο...στο Μοναστηρακι....ειναι παντα διαφορετικη....
Ηρεμεις..αλλα γεμιζεις και ενεργεια...Μια εικονα απεριγραπτη...Η βολτα μου εκει τις Κυριακες εχει γινει συστηματικη...καθε φορα...η αισθηση της ορασης καταγραφει ολο και περισσοτερες εικονες...ολο και περισσοτερες εμπειριες....ολο και περισσοτερες αναμνησεις.....

Η συζητηση...
Τι αλλο να πεις..οταν βρισκεσαι σε μια περιοδο..που εχεις τοσα συναισθηματα...αλλα καθολου ανταποκριση...χαρα και θλιψη μαζι...καταρα και ευχη....εννοιες αντιθετες...αλλα συνυπαρχουν...χωρις να εξουδετερωνουν η μια την αλλη.....
Μιλησα αρκετα...αυτη ειναι η γυναικεια παρεα...να λες κατι και πανω κατω να το εχει νιωσει και εκεινη...
Η υποχωρηση....
Πως φορες υποχωρησαμε...αυτο το χαμογελο...αυτο χαμογελο να το βλεπεις να λαμπει...
Και αυτο το χαμογελο να σε κανει κ σενα να ακτινοβολεις...και ας ξερεις καλα..πως δεν χαμογελαει εξαιτιας σου...
Προσπαθω...προσπαθω μονο να εισαι καλα...και τωρα εισαι...το βλεπω...το αποδεχομαι..δεν κανω πισω ομως...
Η συγκριση...
Αυτο ειναι που με τρελαινει περισσοτερο....
Τα υπερ και τα κατα...
Γεματος πια μειονεκτηματα...αλλα και παλι τοσο τελειος...
Τελειος μονο στα δικα μου ματια...Και τωρα πως ξεκοβεις???
Δεν χρειαζεΤαι να το κανω εγω αυτο...το κανεις εσυ για μενα...
Υπαρχεις ομως...σαν ψιθυρος μεσα στη σιωπη μου...
Εκει που λεω πως δεν υπαρχεις..εκει μου δινεις..το σημαδι σου...και δεν με αφηνεις να πεσω στο κενο....
Τα συναισθηματα μου...πλεον μονο θετικα....
Αυτος ο μηνας...λυτρωτικος για μενα...αγαπαω τα συναισθηματα μου...και δεν μετανοιωνω που νιωθω οπως νιωθω...ποτε δεν μετανοιωσα...αλλωστε....
τα συναισθηματα...δεν μπορει να τα ορισει κανεις...
3 ωρες μιλαγαμε....οι 2 σχεδον..για 2 μονο ανθρωπους...
Ειναι συννεφα οι ανθρωποι αυτοι...
Υπαρχουν απο πανω μας...
Μας ριχνουν κεραυνους...και μπορες...αλλα καποια στιγμη...
γινονται μικροι ηλιοι...λαμπουν για λιγο...και μας κανουν να λαμπουμε κ εμεις...και μετα...παλι συννεφα....
Ποτε ομως οπως ξαναειπα...δεν σταματησαμε να πιστευουμε..πως θα ερθει εκεινος ο μεγαλος ηλιος...και οχι απλα θα μας ζεστανει...αλλα θα καψει οτι ασχημο υπηρξε στις ζωες μας....

ΑΠοχωρηση....
Ειχαμε απλα χαθει...βλακεια μας..αμα θελουμε βρισκουμε χρονο...για ολα υπαρχει χρονος..ειδικα οταν εισαι μονο 19...Βιαστηκα πολυ για τα 19...αλλα νιωθω 14 και κατι..Ειναι πιο βολικο....

Επιστροφη..
Η κινηση μεσα στα σοκακια εχει νεκρωσει...Ειναι ηδη 8...αλλα...η μερα ακομα δεν εχει τελειωσει....καθομαι και περιμενω το λεωφορειο και απλα παρατηρω...

Το φιλι....
Ναι αυτο παρατηρουσα...και εβγαζα τα συμπερασμα μου...
Η σκηνη αν εισαι καπου στο δρομο σχεδον κλασσικα η ιδια....
Μια μικρη σταση..λεξεις σκορπιες χωρις νοημα ισα ισα να παραπλανησουν...
Η κοπελα θα γυρει το κεφαλι της λιγο προς τα δεξια...τα ματια της γινονται πιο διαπεραστικα απο καθε αλλη στιγμη...απλα τον κοιταει..εκεινος επισης ο κλασσικος τυπος αντρα..απομακρος..σχεδον φοβισμενος..σκεπτομενος ποιες θα ειναι οι συνεπειες αν τελικα πραγματοποιηθει η ενωση αυτη....
Η κοπελα παλι σε κυριαρχο ρολο..προσπαθει δειχνει..ενα βημα μικρο..σχεδον απαρατηρητο..αλλα εντονο για εκεινους...και εδω...εχουμε 3 επιλογες...
1)αν ο τυπακος μας ειναι πραγματικα εξυπνος το μονο που εχει να κανει..ειναι να σκυψει και να ανταποδωσει με πραξη την συναισθηματικη φορτιση της στιγμης
2)αν το ασθενες φυλο(ποιος εχει βγαλει αυτη τη θεωρια???)...ειναι απο τα ατομα που δεν κολλανε πουθενα...απλα τραβαει το ετερον ημισυ προς το μερος της και προτου ακομα ακομα να το εχει καταλαβει...εχει προσγειωθει στα χειλη της...
3)...εκει ειναι η πιο τραγικη καταληξη...εκει που ολοι το εχουμε νιωσει....
Εν ολιγοις...αμφιδρομα αισθηματα..ισως μπερδεμενα για τον ενα απο τους δυο...η κινηση φτανει προς το αποτελεσμα.....αλλα τελικα...τιποτα....αποτραβιεσαι χωρις να το καταλαβεις....Και εδω εχουμε 2 υποπεριπτωσεις....
3α)Πολυ απλα λες δεν βαριεσαι...ξεχνα το..προφανως δεν κανει κεφι..δεν θελει...δεν δεν δεν δεν.....
3β)Ετοιμαζεσαι πλεον για την επομενη ευκαιρια...και λες την επομενη μεσα σου πως μολις δοθει ξανα...θα εισαι πανετοιμος να δρασεις...βεβαια ποτε δεν ξερουμε ποτε θα ειναι η επομενη..ή αν θα υπαρξει....και το σπουδαιοτερο...αν θα τολμησουμε...

Εγω παντως αυτο που ειδα χτες...ηταν η επιλογη Νο3....
Τοσο απομακρος εκει...και εκεινη απλα ετοιμη να δωσει.....
Βεβαια δεν ξερουμε ποια υποπεριπτωση ακολουθησε.....



Επιτελους ηρθε το λεωφορειο...
Με κουρασαν...
Πραγματικα βαρεθηκα...να περιμενω...αρχιζε η ατμοσφαιρα να παγωνει...το μονο που ηθελα ηταν απλα να γυρισω πισω....
Που ακριβως δεν ξερω...αλλα βαρεθηκα απλα εκει να περιμενω και να κανω τον παρατηρητη...λες και οτι εγω δεν εχω ζωη να παρατηρησω...


Δευτερα σημερα...για αλλη μια φορα κανω το μεσημερι πρωι....
Μου φαινεται πως θα ειναι λιγο βαρετη αυτη τη βδομαδα...θα ηθελα πολυ να ημουν στην πρωτη βδομαδα του Απριλη...Οπως εκεινη τη μερα....που οι 3 καλοι ηλεκτρολογοι φιλοι μου μου ελεγαν πως ακτινοβολω..πως το χαμογελο μου...ζωγραφιζει ολο το προσωπο μου...
Η πιο ομορφη μερα...και να σκεφτει κανεις..πως ηταν απλα η παρουσια σου...ουτε καν μια μικρη κατακτηση...αλλα ησουν εκει...και αυτο ισως να ειναι υπεραρκετο...

Ερχεται σιγα σιγα ο Μαιος...δεν ξερω τι θα φερει...αλλα ξερω σιγουρα τι θα ηθελα...Ισως ομως αυτο που πραγματικα θελουμε...να μην ειναι και το καλυτερο...η τυχη..η μοιρα...οι επιλογες..μονο θα δειξουν το δρομο...πως τον πιο φωτεινο ηλιο....

ΚΑλη βδομαδα....
ΚΑι ολα θα ερθουν....
απλα ερχονται λιγο καθυστερημενα......!!!