...Ηρθε κ ο Απριλης....

3 Απριλιου και εξω ο ηλιος κανει τα θαυματα του....
Ξυπνωντας με μια γλυκια ζαλαδα απο το χτεσινο κοκκινο κρασακι...λιγα νευρα που θα μπορουσε μονο ενα ατομο να προκαλεσει...κ φυσικα...πολυ ορεξη για πολλα πραγματα..απο προτεραιοτητες-υποχρεωσεις...εως εξοδους!!!

Θα περιγραψω για αρχη το χτες...
Ξυπνησα αργα το πρωι...απο το βραδυ ειχα στο μυαλο μου..πως ειχαμε πει..πως το βραδυ αυτο θα κανονιζαμε να παμε για κρασακι κ μικρα μεζεδακια....
Ομως ηταν ηδη 12.30 κ δεν ειδα καμια κληση απο τα παιδια ή μηνυμα...
Οποτε θεωρησα πως επειδη εχουμε χασει πολλες ευκαιριες για να βγαινουμε σε διαφορετικα μερη...πρεπει τωρα..που ειναι πρωι...κ ο ηλιος αυτος δινει τοση διαθεση..να τους κινητοποιησω κ επιτελους να παμε...Οι μερες φευγουν και πρωτου καλα το καλα το καταλαβουμε ηρθε η ανοιξη..και εχουμε αφησει..πολλα σχεδια απραγματοποιητα....


Γυρισαμε κατα τις 12.30-1.00...
Οφειλω να πω πως το κρασακι με ψιλοζαλισε...αλλα η αισθηση της ευφροσυνης...ηταν μια απο τις πιο γλυκειες συνεπειες του....Ωστοσο..ολο και κατι θα μπορουσε να με εξοργισει..αλλα οπως και να εχει..εφοσον δεν εχει σχεση με τους φιλους μου..ειναι μηδαμινο....Οποτε...σκεφτομαι μονο ποσο τελεια περασαμε χτες...και ολα τα αλλα περιττα....

Αυτο που σκεφτομουν το βραδυ...ειναι πως ετσι θα ηθελα να ειναι η ζωη μου..να κανω σχεδια...και να τα πραγματοποιω...ξερω πως δεν ειναι οτι αποτυγχανω...απλα δεν μπορουν να γινουν ολα μαζι....αλλα αν αυτη η μερα...η επομενη μερα ειναι η τελευταια μας τι πρεπει να κανουμε????
Πολυ απαισιοδοξη εγινα???

Το σκεφτηκα πολυ μεσα μου...το κρασι κ η νυχτα βλεπεις...βαζουν το ειδωλο σου να παιζει διαφορετικους ρολους στον καθρεφτη...

Αυτο που καταλαβα..ειναι πως κανεις δεν ξερει αν η επομενη μερα...ειναι η τελευταια...επομενως ο καθε ανθρωπος...οφειλει...για το δικο του καλο..να μπορει καθε μερα που περναει...να υλοποιει τις σκεψεις του....τα σχεδια του...ακομα καλυτερα...τα συναισθηματα του...
Δεν χρειαζεται να φυγω..για να μου πεις πως με αγαπας...
Δεν χρειαζεται να φυγω...για να μου πεις πως εισαι διπλα μου..
Δεν χρειαζεται να φυγω..για να μου πεις πως σου ελειψα...
Δεν χρειαζεται να φυγω...για να εκφρασεις τι νιωθεις....

Και δεν μιλαω για το θανατο μονο...μιλαω και γενικα το γεγονος να φυγουμε απο τη ζωη των ανθρωπων...μεσα στη ζωη ειναι και αυτο...εγω βεβαια...σχεδον παντα πιστευω πως δεν το αντεχω...αλλα τελικα...φευγουν ανθρωποι απο τη ζωη...και μετα συνεχιζουμε κανονικα την πορεια μας..αν για καποιο διαστημα...ισως αρκετο...μειναμε εκτος...καπου εκει στασιμοι....

τι σημασια εχει λοιπον...αν πρεπει να περιμενω κατι ασχημο για να πω πως θα ειμαι εκει...σε οτι χρειαστεις...ειτε εισαι φιλος ή εχθρος....
Το θεμα ειναι τωρα τι κανουμε...το αυριο ειναι αβεβαιο...σχεδον απροσδιοριστο...
Οταν εμεις κανουμε προγραμμα ο Θεος γελαει...και με μενα γελασε...Μια Πεμπτη...οταν εκλεισε η γραμμη..και ειπα πως μεσα στις επομενες μερες πρεπει να μιλησω....
αλλα..τελικα τα σχεδια ανατραπηκαν...και τωρα..και να θελω δεν μπορω...ειναι τοσο αργα το νωρις της καταστασης αυτης...που απλα την αφηνεις στην τυχη της....

Ολα στην τυχη...???...Οχι ολα στις επιλογες μας...
Οι επιλογες οι αμεσες...ας ειναι και βεβιασμενες..τουλαχιστον δεν εχεις μετα την εμμονη..που εχω εγω τωρα...πως δεν προσπαθησες..και που δεν αποκαλυψες τι νιωθεις και ας ηταν τοσο ξαφνικο...


ομως αυριο...δεν ξερεις τι θα γινει...δεν ξερεις καν αν μπορεις να το χειριστεις..μιλα...μιλα με οσους αγαπας..κ δειξε...αποδειξε...πραγματοποιησε...
Ας μη μενουμε μονο στα λογια...ας γινονται πραξεις...
Οπως η χτεσινη μερα..που περασαμε τοσο τελεια...
Το λεγαμε κοντα στον ενα χρονο...και να σκεφτεις..πως 2-3φορες τι βδομαδα ειμαστε μαζι...ειπωθηκε την Κυριακη..αλλα εγω το ειχα μεσα στο μυαλο μου..και δεν αφηνα αυτη την ευκαιρια να την χασουμε...εχουμε τοσα πολλα να κανουμε μαζι...

Ειναι δυσκολο στις μερες μας να εχεις μια καλη παρεα...ποσο μαλλον φιλους...
Καποιες φορες γινομαστε αδικοι...θυμωνουμε..λογομαχουμε...αλλα αυτο που μας κανει να εξωτερικευομαστε στους φιλους μας τοσο ανετα..ειναι πως μπορουν να μας καταλαβουν..πως θα μας συγχωρεσουν..πως θα παραβλεψουν..θα καταλαβουν το ποσο φορτισμενοι μπορει να ειμαστε αυτη τη περιοδο...για διαφορους λογους..και χωρις ακομα να μιλησουν θα συμπαρασταθουν....


....Συμπερασμα των οσων ειπα..ειναι κανω τα λεγομενα μου πραξη....
Αν μπορουσα να γραψω ονομαστικα ποσους απο σας αγαπαω..θα ηθελα μερες...μεσα στη λιστα...υπαρχουν και ανθρωποι..που απλα χωρις λογο...χωρις να ξερω καλα..μπορω κατα ενα πολυ περιεργο τροπο να αγαπαω και να εχουν γινει αναποσπαστο κομματι της ζωης μου....
...επειτα...ειναι η συγνωμη..
μια συγνωμη δεν αρκει ποτε...τα λογια μας μπορουμε να τα αλλαξουμε...τις πραξεις μας..ισως να τις διορθωσουμε...οχι παντα....
Ετσι λοιπον πιστευω..πως κανουμε πολλες λαθος κινησεις στη ζωη μας...σημασια εχει ομως...αφου συνειδητοποιησουμε τα λαθη μας..να μπουμε στη διαδικασια...της αλλαγης...



Τα λογια ειναι περιττα..αρκει να αποδεικνυουμε πως ειμαστε
ΕΚΕΙ.....



****πΟΤΕ Δεν ΕΙΠα οΧι σΕ ΚΑνενΑΝ.....ΠΑΝτα θΑ εΙΜΑι εΚΕι...αΠΛα...Και εΣΥ...δΕΙΞε Μου πωΣ ΥΠΑρχεις.....****