...Ρίξε κόκκινο στη νύχτα....

...Απολογισμός της μέρας...
..Ναι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα...αλλα τελικά είναι ολα καλά νομίζω..
Αυτό το εμπορικο δίκαιο μας πήρε τα μυαλα...αλλα υπομονή...σε λίγες μέρες το μαρτύριο της εξεταστικής τελειώνει...ακόμα βέβαια δεν έχει ξεκινήσει...αλλα ας ονειρευτούμε λιγο τη λήξη της...
..Πάει 12 η ωρα..για αλλο ένα βράδυ θα φλυαρήσουμε στο msn με μια τρελη-τρελη ύπαρξη(..ξέρεις εσυ καλή μου!!)..το πρωινό αυριο θα είναι στο τρέξιμο...αλλα σημασία εχει πως έρχεται μια αλλη μέρα...

..Ψάχνω κάτι να γράψω αλλα δεν βρίσκω...ίσως να φταίει εκείνος ο πρωινός ήλιος που δεν με άφησε ουτε να διαβάσω κ με έκανε τα σκέφτομαι τα ανοιξιατικα πρωινά του Απρίλη...που έχουμε όρεξη μόνο για βόλτες..



....Όμως η νύχτα..οπως να το κάνουμε είναι αλλιως...πιο μελωδική..πιο μελαγχολική..και πάντα γεμάτη εκπλήξεις...ένα μήνυμα θα σκάσει απο το πουθένα..για το πως πέρασε η μέρα..θα ερθει ενα ολόκληρο 24ωρο στη λήξη του..κ τόσες ώρες θα συρικνωθούν σε μια στιγμή....μια στιγμή που σε αλλους θα φέρει χαρά...σε αλλούς την αίσθηση θλίψης..και σε αλλους απλως θα τους αφήσει αδιάφορους...(όσοι μένουν αδιάφοροι ας μην συνεχίσουν να διαβασουν...θα εξελίχθει...καπως φιλοσοφικα ίσως ο συλλογισμός μου..!!!)...

...Θα κάνω χρήση ενός στίχου της Δημουλά...<<Οι νύχτες από δω και πέρα...>>...αίσθηση ματαιοδοξίας και του τέλους...όμως γιατί??...
κάθε νύχτα που έρχεται είναι το τέλος μιας μέρας...αλλα η αρχή μιας αλλης....
...η νύχτα όμως παντα παίζει τα παιχνίδια της....
το χλωμό μαύρο του ουρανού...τα μικρα αστερακια...σαν τα φώτα ενος αλλου γαλαξια..ολα αυτα...κ μια πληθώρα συναισθημάτων...άγνωστων...ίσως φοβιστικών..αλλα τοσο έντονα...μια δύναμη ολοκλήρωσης..που κανείς δεν ξέρει απο που μπορεί να πηγάζει..
Η νύχτα πάντα συνθέτει τα πιο όμορφα σκηνικά...ενα φοντο φτιαγμενο οχι απο τον ανθρωπο..αλλα απο τη φύση..τόσο ατελές μα και τόσο τέλειο...σχήμα οξυμωρο...αλλα έτσι ειναι...βλέπεις τον ουράνο...κ ουσιαστικά νιώθεις...πως ατενίζεις το μέλλον σου...ο αγραφος μαυροπίνακας...που εσυ θα γράψεις..ή θα σβήσεις οτι ΕΣΥ...θες...
..ναι ετσι είναι η ζώη μας νομίζω...ενας μεγάλος μαυροπίνακας..γεμάτος με πράξεις που εμεις επιλέγουμε αν θα αφήσουμε επανω...αν θα σβήσουμε..ή αν απλα διορθώσουμε...
Τη νύχτα πάντα ολα ειναι αλλιως...<<ενα μαρμαρινο πηγαδι το φεγγαρι>>...λεει ο Ριτσος...κ κανει λογο για ολα εκεινα που αφηνουμε να φυγουν..για ολα εκείνα που δεν θελησαμε να ζήσουμε...

..Τελικα η ζωή είναι ένα παιχνίδι επιλογών...τη μοίρα μας την φτιάχνουμε μόνοι μας ή καποιος αλλος έχει ήδη επιλέξει τις επιλόγες μας...??
Τι σημασία όμως έχει...το μόνο που θέλω απο αυτο το παιχνίδι...εναν καλογραμμένο μαυροπίνακα...με λίγες ίσως μουτζούρες για να θυμάμαι τα λάθη μου...